De maand Juli dient zich in volle glorie aan.
Puffend onder voor Nederlanders hoge temperaturen
zie ik hoe verschillend er op deze zomerse hitte
wordt gereageerd.

Als iemand mij vraagt of ik last heb van de hitte
zeg ik dat ik het heerlijk vind.
Ietwat ongelovig word ik dan aangekeken.

“Ik ben geboren in de zomer daar komt het vast door”
zeg ik dan.
Niet om de ongelovige gelovig te maken maar omdat
ik het eigenlijk zelf wel een plausibele verklaring vind.

Als leeuw heb ik zo mijn steppes te begaan.
Weet precies met de hitte om te gaan.
Zo min mogelijk in de zon
Goede plek in de schaduw met het juiste overzicht
want je weet maar nooit wat er nog langskomt of gebeurd.

Toch heb ik ook wel zo mijn momenten.
Gisteravond tijdens het repeteren van de Renaissance-liederen
stroomde het water uit me. De straaltjes vonden hun weg naar
gebieden waar ik nu verder niet over zal uitweiden.
Maar goed dat ik zo toonvast ben.

Wat mij ook veel rust geeft zijn het dragen van sokjes.
Ik zie nu de wenkbrauwen omhoog gaan.

Omdat we nu veel en vaak met blote voeten lopen hebben we
ook een andere ervaring met energie zowel in ontmoeting
van mens tot mens alswel in ons contact met de aarde.

Bewust sokjes dragen als je thuis bent kan heel veel
neutraliseren wat je overdag hebt opgenomen.
Ook geeft het een belangrijk herstel in je verbinding met de aarde.

Op wonderlijke wijze geeft het ook verkoeling.
Of zou dat alleen bij mij zijn?

De tegenstelling van de moedige leeuw en een held op sokken
flitst even door me heen….ik laat het los…
Je kan natuurlijk ook te ver gaan…